Wat is nou precies het verschil tussen de reiziger, de vakantieganger en de toerist?

Vroeger toen ik klein was gingen mijn opa en oma reizen. Dit bestond dan uit een week met een 60+ treinkaart héél Nederland door op bezoek bij vrienden en familie. Een week lang lekker kletsen en “uit logeren”. Best grappig destijds zo’n “reis”,  maar maakte dit mijn opa en oma nou werkelijk reizigers?

Waar ligt die grens nou precies? Zit het hem in de tijd dat je weg bent? Of je juist een rugzak meeneemt of een koffer? Of zit het hem juist in de bestemming?

Wanneer ben je nou een reiziger, een vakantie ganger of een toerist?

Als ik nou eens even lekker mag overdrijven (ben ik goed in), het even geheel zwart-wit mag stellen (mag ook wel hè?) dan kom ik op het volgende plaatje:

De Toerist

De toerist gaat goed voorbereid op vakantie. Na het uitpluizen van de ANWB reisgids op zoek naar leuke adresjes en tips bezoekt deze versie van de plezierreiziger de dingen die gezien moeten worden, eet in de aanbevolen restaurantjes van dat pitoreske plaatsje, proeft de smaak van de lokale wijn, bezoekt die heerlijke avondmarkt om de plaatselijke luchten (en ook veel stof) op te snuiven.

Om na 2 weken thuis te komen met, nog meer kennis van zaken, een berg foto’s en idem souvenirs.

Dit is een waardevol exemplaar die je vaak beter kan informeren over de bezochte bestemming dan de meest recente Lonely Planet gids!

 

De Vakantieganger

Dit type is eenvoudigweg “Temporarily out of order”. De reis gaat bij voorkeur naar een zonnige bestemming met all-in resort formule waar hij zich nestelt voor de komende 2 weken en vervolgens geniet van het lekker: alles mogen en niks moeten.

Niet te hoeven koken, niet te hoeven zorgen, niet hoeven moeten. Simpelweg boeken lezen, zwemmen, flaneren in die nieuwste bikini, de kinderen opgeruimd in de entertainment club en ’s avonds genieten van de zonsondergang met een cocktail  in die gezellige strand bar van het hotel.

De vakantieganger zal uitgerust, gebruind en met misschien 1 kilootje erbij voldaan thuiskomen. Dat zit er weer op. Weer terug naar de werkelijkheid.

 

De Reiziger

De reiziger komt nooit aan op de plaats van bestemming..want die is er niet en dat hoeft ook niet. De reiziger gaat meer zoiets als tijdelijk verhuizen (maar dan zonder de spullen).

Go with the flow is hun motto. Reizigers doen het spontaan, zonder vaste planning, ze staan open om te gaan waar het moment ze naar toe brengt, of die lokale groenteman, of dat kleine steegje wat de aandacht trekt of dat kleine gehuchtje wat ze vanuit de boemeltrein zagen en waar ze gewoon op af moeten. 

De vrijheid die ze overhouden aan het juist niet plannen is enorm.

Wèl moet er van alles ter plekke geregeld worden, visa’s, vervoer, uitzoeken hoe je ergens komt, hoe je aan cash geld komt in the middle of nowhere, waar je vanavond gaat slapen en dat meestal ook nog in een vreemde taal.

Deze gedurfde sprong in het onbekende kan ook beangstigend zijn en is daarom niet weggelegd voor iedereen. Om als reiziger bestempeld te kunnen worden moet je daarom op zijn minst avonturistisch aangelegd zijn, vindingrijk zijn, open kunnen staan voor je gevoel en voldoende energie in je rugzak hebben;  Want echt reizen is hard werken!

 

De alles in één

Dan bestaat er ook zoiets als de alles in één, de toeristische vakantie reiziger. Deze neemt gewoon het beste van alledrie.  Dit is een flexible toerist met een open mind, een energieke reiziger en een die niet weg is van een dagje strand in, jawel, dat nieuwe bikinietje met tuniek! De koffer van dit exemplaar is over het algemeen wel wat zwaarder want er moet voor alle gelegenheden wat in natuurlijk.

 

 

Kortom: na alle globetrotters eens even lustig over een kam geschoren te hebben gaat het er uiteindelijk om dat je gewoon lekker moet doen waar je zin in hebt en dat het eigenlijk ook helemaal geen barst uitmaakt hoe je ’t noemt.

De toerist is niet beter dan de vakantieganger en die laatste niet slechter dan de reiziger of andersom, het allerbelangrijkste is dat je plezier beleeft aan de tijd voor jezelf…