Typisch iets waar ik me als totale schoonmaak analfabeet nou niet bepaald in verdiept heb. Als student al helemáál niet en als alleenstaand moeder in sociale woning nog minder.
Logisch. Marmer is uitsluitend bestemd voor de hoger opgeleide schoonmakers.
Inmiddels ben ik getrouwd en zijn we verhuisd naar een mooi appartement in Kuala Lumpur, Maleisië.
Prachtig hoor, het marmer vliegt je om de oren..Het lijkt de Taj Mahal wel!
Marmere vloer in de hal, de keuken, de woonkamer en zelfs de badkamers bleven niet gespaard. De gehele douche is zwart en wit bemarmerd. En of dat nog niet genoeg is, zijn zelfs de toiletten opgeleukt met marmer van vloer tot muur .
Nou nou wat vonden wij dat mooi. En chic.
Totdat je schoon gaat maken. Ik doe dat dus gewoon met een schuurspons en Jif en chloor (ik zie nou al mijn vriendinnen hoofdschuddend keihard in de lach schieten..I know, ik ben ècht erg) en het is wel schoon.
Manlief doet de woonkamer, en spuit, zoals hij dat bij zijn ouwe vertrouwde tegelvloertje ook altijd deed, het schoonmaak middel direct op de vloer. En zwabbert er dan lekker even overheen.
En het is schoon.
Met deze aanpak is Hare Majesteit Marmer dus helemaal niet blij. En laat ons dat overduidelijk weten met rare vlekken, doffe plekken en poreuze oppervlakken.
Die ook weer binnen een poep en een scheet vies zijn.
Ik vrees dat we binnenkort gedoemd zijn om speciale hoogopgeleide marmerschoonmakers in de arm te nemen.
Maar tot die tijd schuur ik er nog wel even op los. Op dat klote marmer..
Da’s balen! Ik zou speciale reinigingsmiddelen kopen. Die zijn er vast wel ?